Ασφαλώς ο οδηγός οφείλει πάντοτε να οδηγεί με τεταμένη προσοχή και ακολουθώντας τα όσα ορίζει ο Κ.Ο.Κ. Δε λείπουν όμως και περιπτώσεις ατυχημάτων, όπου έχει κριθεί από τα Δικαστήρια ότι αυτά οφείλονται σε παράγοντες που δεν αφορούν στον οδηγό του οχήματος, όπως, για παράδειγμα, σε κακή κατάσταση του οδοστρώματος, ύπαρξη κατασκευών που αποσπούν την προσοχή του οδηγού κ.α.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της υπ’ αριθ. 4018/2003 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, διά της οποίας αναγνωρίστηκε η συνυπαιτιότητα διαφημιστικής εταιρείας και της ΔΕΗ, για τοποθέτηση και φωτισμό ταμπέλας με παροχή ηλεκτρικού ρεύματος αντίστοιχα, καθώς η εν λόγω κατασκευή, τοποθετημένη σε πεζοδρόμιο Λεωφόρου των Αθηνών, απέσπασε την προσοχή διερχόμενου οδηγού, με αποτέλεσμα αυτός να χάσει τον έλεγχο του οχήματός του και να τραυματιστεί θανάσιμα. Οι ανωτέρω συνυπαίτιες εταιρείες υποχρεώθηκαν, δυνάμει της ως άνω απόφασης, σε καταβολή χρηματική ικανοποίηση στους συγγενείς του θύματος, διά την ψυχική οδύνη που υπέστησαν.
Ομοίως, το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, διά της υπ’ αριθ. 1933/2005 απόφασής του, αναγνώρισε ευθύνη του Eλληνικού Δημοσίου, της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής και του Δήμου Κρωπίας, σε περίπτωση θανατηφόρου τροχαίου, με θύμα οδηγό μοτοσικλέτας. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι λακκούβες που υπήρχαν στο οδόστρωμα, η πλημμελής συντήρηση της Λεωφόρου επί της οποίας συνέβη το τροχαίο και έλλειψη τεχνητού φωτισμού, αποτέλεσαν καταλυτικούς παράγοντες στην πτώση του μοτοσικλετιστή και τον θανάσιμο τραυματισμό του, με το συντρέχον πταίσμα αυτού να λαμβάνεται υπ’ όψιν ως προς τη μείωση της χρηματικής ικανοποίησης των λοιπών δικαιούχων αυτής – συγγενών του θανόντος.